 Bu taÅŸ, Bekirde Köyü’nün hemen güneyinde eski soda yolu üzerinde, portakal bahçeleri içindedir. Bu taÅŸ eskiden Soli’den Tarsus’a giden Roma yolu üzerindeydi. Tabanı tamamen kayasay üzerine oturmuÅŸ ya da oturtulmuÅŸtur. 6 m.’den yüksek olan bu taşın üzerinde yazı ya da resim yoktur.Bekir UluÄŸ, bu taşın sebepsiz dikilmiÅŸ olamayacağını ve mutlaka bir kitabenin de bulunması gerektiÄŸi kanısındadır.
Tevrat’a göre, Ä°braniler büyük olayların geçtiÄŸi yerlere böyle taÅŸlar dikerlermiÅŸ. Bazen de bu tür taÅŸlar iki ülke sınırını belirtmek için dikildiÄŸi gibi, bir mezarı belirtmek için de dikilebilirmiÅŸ. Ä°.Ö. 696 yılında Yunanlıları yenen Asur Kralı Sanharib bu zaferinden dolayı bu günkü Karaduvar beldesinin yerinde ya da civarında bulunan Anchial (Anchiale) ÅŸehri yakınında kendi heykelini taşıyan muazzam bir anıt diktirmiÅŸtir. Ä°htimal ki bu anıttan kalanlar DikilitaÅŸ olabilir. Bu taşın eskiden üzerinin mermerle kaplı olduÄŸu ve üzerinde “Ey yolcu ye, iç gerisine karışma” anlamında bir kitabe varmış, sonradan tahrip edilmiÅŸ. Bu iki seçenekten birini kabul etmelimiyiz. Bu DikilitaÅŸ ya Eski Roma yolu üzerinde bir sınır taşı ya da Sanharib’in abidesi. Abideyle hiç bir tarihi, bilimsel baÄŸlantısı olmayan ve halk tarafından çok iyi bilinen bir söylencesi vardır:  Biri Tarsus’da diÄŸeri Silifke’de olan iki kavim kan davasını kaldırmak için karar alırlar. “Kendi aramızda kız alıp verelim” derler. Silifke’li bir ailenin kızını, Tarsus’lu bir ailenin oÄŸluna bitirirler. Tarsus’lu aile bir bayram günü oÄŸullarına “Silifke’ye git niÅŸanlını gör, hediyesini götür ve üç gün kal sonra gel” derler. Genç delikanlı hediyesini alır gider, 15 gün olur geri gelmez, aslında oÄŸlan kız evinde ölmüştür. Olaydan sonra kızın babası çok korkar, kan davası yeniden baÅŸlar diye… Fakat bir süre sonra kızın babası nasıl olsa duyulacak diye, kendisi olayı anlatmak üzere yola çıkar ve DikilitaÅŸ’ın olduÄŸu yerde karşılaşırlar. Kızın babası olayı anlatır. Delikanlının babası olaya inanır ve şöyle der: “160 yaşında bir oÄŸlum vardı sakalı ham traÅŸ, bileydim bu dünyada ölüm olduÄŸunu koymazdım taÅŸ üstünde taÅŸ” der ve orada bulunan taşı hızla kaldırır. O taÅŸ öylece kalır. Söylenceye göre o taÅŸ bu DikilitaÅŸ’tır. DikilitaÅŸ Efsanesi – AraÅŸtırmacı Åžahin ÖZKAN
DÄ°KÄ°LÄ°TAÅž SÖYLENCESÄ° – ArÅŸt. Åžahin ÖZKAN
